معنی بلند گوی بلند گوی آلتی است بشکل شیپور که برای انتقال صوت بمسافت دور بکار برند. یا بلند گوی برقی (الکتریکی)، سخنگوی شخصی یا موسسه ای فرهنگ لغت هوشیار