مقدمه مفهومی درباره واژه پشته (Stack) یک ساختار داده خطی است که از اصل ’’آخرین ورودی، اولین خروجی’’ (LIFO) پیروی می کند. این ساختار در مدیریت فراخوانی توابع، پردازش عبارات و بسیاری از الگوریتم های دیگر کاربرد اساسی دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در مدیریت فراخوانی توابع، ارزیابی عبارات، الگوریتم های بازگشتی، پردازش زبان ها و مدیریت حافظه استفاده می شود. همچنین در طراحی ماشین های حالت و سیستم های UNDO کاربرد دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. پشته فراخوانی در اجرای برنامه ها 2. ارزیابی عبارات ریاضی 3. الگوریتم جستجوی عمق اول در گراف 4. سیستم undo در ویرایشگرها 5. مدیریت حافظه پشته در زبان های برنامه نویسی نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری کامپیوتر، پشته بخش حیاتی از مدیریت حافظه است. در کامپایلرها، برای تجزیه و تحلیل نحو استفاده می شود. در سیستم عامل ها، مدیریت فرآیندها وابسته به پشته است. در الگوریتم ها، بسیاری از روش ها مبتنی بر پشته هستند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم پشته در دهه 1940 توسط آلن تورینگ مطرح شد. در دهه 1960 با ظهور زبان های سطح بالا استاندارد شد. دهه 1980 شاهد استفاده گسترده در معماری کامپیوتر بود. امروزه در تمام زبان های برنامه نویسی مدرن پیاده سازی شده است. تفکیک آن از واژگان مشابه پشته با صف تفاوت دارد: اولی از اصل LIFO پیروی می کند، دومی FIFO است. با لیست پیوندی نیز متفاوت است که دسترسی تصادفی به عناصر دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با استفاده از لیست و متدهای append() و pop(). در C++ با کلاس stack در STL. در Java با کلاس Stack. در زبان های سطح پایین با مدیریت مستقیم حافظه پشته. در الگوریتم ها با آرایه ها و اشاره گرها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج: پشته فقط در مدیریت حافظه کاربرد دارد. چالش اصلی: جلوگیری از سرریز پشته در الگوریتم های بازگشتی عمیق. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک عمیق پشته و کاربردهای آن برای هر برنامه نویسی ضروری است. این ساختار داده پایه ای بسیاری از مفاهیم پیشرفته در علوم کامپیوتر است.
مقدمه مفهومی درباره واژه موجودی (Stock) در فناوری اطلاعات به مقدار کالا، مواد یا داده هایی اشاره دارد که در یک سیستم ذخیره شده اند تا در آینده مورد استفاده قرار گیرند. این مفهوم هم در سیستم های فیزیکی و هم در سیستم های دیجیتال کاربرد دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در سیستم های مدیریت انبار (WMS)، پایگاه داده های تجاری، مدیریت منابع، سیستم های رزرواسیون و ذخیره سازی داده ها استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT 1. موجودی کالا در سیستم های فروشگاهی 2. موجودی قطعات در سیستم های تولیدی 3. موجودی داده در سیستم های ذخیره سازی ابری 4. موجودی منابع در سیستم های رزرواسیون 5. موجودی کتاب در سیستم های کتابخانه ای نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سیستم های تجاری، مدیریت موجودی بخش حیاتی است. در سیستم های توزیع شده، همگام سازی موجودی اهمیت دارد. در برنامه های کاربردی، نمایش دقیق موجودی ضروری است. در سیستم های هوشمند، پیش بینی موجودی بر اساس الگوهای مصرف انجام می شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم مدیریت موجودی از انقلاب صنعتی وجود داشته است. در دهه 1960 با ظهور کامپیوترهای تجاری سیستم های دیجیتالی ایجاد شد. امروزه با سیستم های پیشرفته مبتنی بر هوش مصنوعی توسعه یافته است. تفکیک آن از واژگان مشابه موجودی با انبار (Inventory) تفاوت دارد: اولی به مقدار فعلی اشاره دارد، دومی به کل سیستم مدیریت. با ذخیره (Storage) نیز متفاوت است که به فرآیند نگهداری می پردازد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در پایگاه داده با جداول موجودی. در برنامه نویسی با کلاس های مدیریت موجودی. در سیستم های توزیع شده با مکانیزم های همگام سازی. در وب با APIهای مدیریت موجودی. در برنامه های موبایل با سینک آفلاین. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج: موجودی همیشه باید حداکثر باشد. چالش اصلی: بهینه سازی موجودی برای کاهش هزینه ها و پاسخگویی به تقاضا. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت صحیح موجودی از عوامل کلیدی در موفقیت سیستم های تجاری و اطلاعاتی است. توسعه دهندگان باید با روش های پیاده سازی آن آشنا باشند.
