مقدمه مفهومی درباره واژه پرش در محاسبات و برنامه نویسی به عمل صرف نظر کردن از اجرای برخی مراحل در یک دنباله اشاره دارد. این مفهوم در الگوریتم ها، ساختارهای کنترل برنامه و پردازش داده ها کاربردهای متنوعی دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در ساختارهای کنترل مانند حلقه ها برای رد شدن از تکرار جاری، در پردازش داده برای صرف نظر کردن از رکوردهای نامرتبط، در الگوریتم های جستجو برای رد شدن از بخش هایی از فضای جستجو و در سیستم های عامل برای رد شدن از فرآیندهای خاص استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT دستور continue در حلقه های برنامه نویسی، قابلیت رد شدن از آهنگ در پخش کننده های موسیقی، الگوریتم های جستجوی پرشی در پایگاه داده، رد شدن از تست های نامرتبط در اجرای تست واحد و پرش بین بخش های کد در دیباگرها از نمونه های کاربردی این مفهوم هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری الگوریتم ها، پرش به بهینه سازی عملکرد کمک می کند. در پردازش داده، پرش از رکوردهای نامرتبط کارایی را افزایش می دهد. در سیستم های بلادرنگ، پرش از مراحل غیرضروری پاسخگویی را بهبود می بخشد. در توسعه نرم افزار، پرش بین بخش های کد به دیباگ کمک می کند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم پرش از اولین روزهای برنامه نویسی در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1960 با ظهور زبان های سطح بالا استاندارد شد. امروزه در الگوریتم های پیشرفته و سیستم های پیچیده به شکل های مختلفی پیاده سازی می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه پرش با توقف که پایان اجرا است متفاوت است. با انشعاب که به انتخاب مسیر اشاره دارد فرق می کند. با ادامه که به تکرار بعدی می رود نیز تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با دستور continue، در C با دستور goto، در SQL با عبارت OFFSET، در JavaScript با دستور break، در Java با continue همراه برچسب. در الگوریتم ها با پیاده سازی پرش های شرطی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج در تفاوت بین انواع پرش در زبان های مختلف. چالش اصلی در استفاده بهینه از پرش بدون کاهش خوانایی کد. مشکل دیگر در مدیریت حالت سیستم پس از پرش. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی پرش یکی از مفاهیم پایه در کنترل جریان برنامه است. در مستندات کد باید دلیل پرش ها توضیح داده شود. در آموزش برنامه نویسی، استفاده صحیح از پرش ها باید آموزش داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه برش (Clip) در فناوری اطلاعات به بخشی از محتوا گفته می شود که از یک منبع بزرگتر جدا شده و معمولاً برای استفاده در جای دیگر ذخیره می شود. این مفهوم در پردازش چندرسانه ای، ویرایش متن و مدیریت محتوا کاربرد دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در ویرایش تصویر و ویدیو. در پردازش صدا. در مدیریت حافظه. در ویرایشگرهای متن. در سیستم های ذخیره سازی داده. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT برش بخشی از یک تصویر در فتوشاپ. جدا کردن قسمتی از یک فایل صوتی. کپی بخشی از متن در ویرایشگرها. ویدیوهای کوتاه در شبکه های اجتماعی. ذخیره موقت در کلیپ بورد. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در پردازش چندرسانه ای، ویرایش محتوا را ممکن می سازد. در مدیریت حافظه، بهینه سازی فضای ذخیره سازی را انجام می دهد. در رابط کاربری، تعامل با محتوا را ساده تر می کند. در سیستم های مدیریت محتوا، سازماندهی اطلاعات را بهبود می بخشد. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در دهه 1980 با ویرایشگرهای گرافیکی مطرح شد. در دهه 1990 با ویرایش دیجیتال گسترش یافت. امروزه در سیستم های اشتراک محتوا بسیار رایج است. تفکیک آن از واژگان مشابه برش با کپی (copy) متفاوت است - کپی معمولاً کل محتوا را می گیرد. همچنین با crop که نوع خاصی از برش تصویر است تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با کتابخانه های پردازش تصویر. در JavaScript با Canvas API. در ویرایشگرها با انتخاب و جدا کردن بخشی از محتوا. در سیستم عامل با ابزارهای برش صفحه. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که همه برش ها غیرتخریبی هستند. چالش اصلی حفظ کیفیت در برش های مکرر است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی توانایی کار با برش های محتوا از مهارت های اساسی در بسیاری از حوزه های فناوری اطلاعات است.
