مقدمه مفهومی درباره واژه لغزان در طراحی رابط کاربری به عنصری تعاملی اشاره دارد که به کاربران امکان می دهد با کشیدن یک نشانگر بر روی یک مسیر، مقداری را از یک محدوده پیوسته انتخاب کنند. این کنترل در تنظیمات دقیق مقادیر و تعاملات بصری کاربرد گسترده ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در رابط های کاربری وب و موبایل برای تنظیم پارامترها، در ابزارهای ویرایش تصویر برای تنظیم شدت فیلترها، در پخش کننده های چندرسانه ای برای کنترل پیشرفت پخش، در داشبوردهای تحلیلی برای فیلتر کردن داده ها و در برنامه های تنظیمات برای تغییر مقادیر پیوسته استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT تنظیم روشنایی صفحه نمایش، کنترل حجم صدا در برنامه های پخش موسیقی، انتخاب محدوده قیمت در فیلترهای تجارت الکترونیک، تنظیم سرعت انیمیشن در ابزارهای طراحی و انتخاب محدوده تاریخی در گزارش های تحلیلی از نمونه های کاربردی این مفهوم هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری رابط کاربری، لغزان ها تعامل بصری را بهبود می بخشند. در برنامه های تنظیمات، انتخاب دقیق مقادیر را ممکن می سازند. در ابزارهای تحلیلی، فیلتر کردن پویا داده ها را فراهم می کنند. در برنامه های چندرسانه ای، کنترل دقیق پخش را امکان پذیر می کنند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم لغزان از رابط های کاربری اولیه در دهه 1970 ظهور کرد. در دهه 1990 با ظهور سیستم عامل های گرافیکی استاندارد شد. امروزه در فریمورک های مدرن UI به صورت پیشرفته تری پیاده سازی می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه لغزان با اسپینر که برای مقادیر گسسته است متفاوت است. با نوار پیمایش که برای محتواهای طولانی است فرق می کند. با کنترل های چرخشی که برای انتخاب زاویه استفاده می شوند نیز تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در HTML با ، در Android با SeekBar، در iOS با UISlider، در Qt با QSlider، در Flutter با Slider widget. در فریمورک های JavaScript مانند React با کامپوننت های اختصاصی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج در تفاوت بین لغزان و سایر کنترل های مشابه. چالش اصلی در پیاده سازی رفتار یکپارچه در پلتفرم های مختلف. مشکل دیگر در طراحی لغزان های قابل دسترس. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی لغزان ها عناصر مهمی در طراحی رابط کاربری هستند. در مستندات فنی باید محدوده و گام تغییرات مشخص شود. در آموزش UI/UX، طراحی و پیاده سازی صحیح لغزان ها باید آموزش داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه برش در برنامه نویسی به عملیاتی اشاره دارد که بخشی از یک دنباله (مانند رشته، لیست یا آرایه) را بدون تغییر ساختار اصلی استخراج می کند. این مفهوم در پردازش داده ها، کار با مجموعه ها و دستکاری رشته ها کاربرد گسترده ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در پردازش رشته ها برای استخراج زیررشته ها، در کار با لیست ها و آرایه ها برای دسترسی به محدوده ای از عناصر، در پایگاه داده برای پیمایش نتایج، در یادگیری ماشین برای تقسیم داده های آموزشی و تست و در سیستم های فایلی برای کار با بخش هایی از فایل های بزرگ استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT استخراج نام دامنه از URL، تقسیم مجموعه داده به train/test، خواندن بخشی از فایل های حجیم، پیاده سازی pagination در نتایج جستجو و دستکاری زیرآرایه ها در پردازش تصویر از نمونه های کاربردی این مفهوم هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری داده محور، برش به مدیریت کارآمد مجموعه های بزرگ کمک می کند. در پردازش رشته ها، برش عملیات های پیچیده را ساده می کند. در سیستم های ذخیره سازی، برش امکان کار با بخش هایی از داده را فراهم می کند. در رابط های برنامه نویسی، برش روشی استاندارد برای دسترسی به زیرمجموعه هاست. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم برش از زبان های برنامه نویسی اولیه مانند Fortran در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1990 با ظهور پایتون به شهرت رسید. امروزه در اکثر زبان های مدرن به شکل های مختلفی پیاده سازی می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه برش با کپی که ایجاد نسخه جدید است متفاوت است. با subset که انتخاب عناصر بر اساس شرط است فرق می کند. با view که ارجاع به بخشی از داده است نیز تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با سینتکس [start:stop:step]، در JavaScript با متد slice()، در Go با سینتکس مشابه پایتون، در SQL با LIMIT و OFFSET، در R با عملگر []. در سیستم های فایلی با seek/read. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج در تفاوت بین برش و کپی عمیق. چالش اصلی در مدیریت حافظه هنگام کار با برش های بزرگ. مشکل دیگر در رفتارهای ناسازگار بین زبان های مختلف. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی برش یکی از مفاهیم پایه در کار با دنباله هاست. در مستندات کد باید محدوده و گام برش مشخص شود. در آموزش برنامه نویسی، سینتکس برش در زبان های مختلف باید آموزش داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه در فناوری اطلاعات، side به یک بخش یا جنبه خاص از یک سیستم، معماری یا رابط اشاره دارد که عملکرد یا ویژگی های متمایزی ارائه می دهد. این مفهوم در معماری های چندلایه، برنامه نویسی شبکه و سیستم های توزیع شده نقش کلیدی دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی شبکه، client-side و server-side دو جنبه اصلی هستند. در پردازش ابری، front-end و back-end به عنوان sideهای سیستم شناخته می شوند. در قراردادهای API، consumer-side و provider-side وجود دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT JavaScript عمدتاً یک زبان client-side است. Node.js امکان اجرای JavaScript در سمت سرور را فراهم می کند. در میکروسرویس ها، service-side logic از client-side جدا می شود. در blockchain، on-chain و off-chain دو side مهم هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری سه لایه، presentation, business و data سه side اصلی هستند. در سیستم های event-driven، producer-side و consumer-side باید هماهنگ کار کنند. در محاسبات لبه، edge-side پردازش از cloud-side متمایز است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم side از معماری اصلی client-server در دهه 1970 نشأت گرفت. در دهه 1990 با ظهور وب، تفکیک client-side و server-side پررنگ شد. امروزه در معماری های مدرن مانند SPA و میکروسرویس ها، این مفهوم پیچیده تر شده است. تفکیک آن از واژگان مشابه Side با layer متفاوت است که به لایه های عمودی اشاره دارد. با tier نیز فرق دارد که به سطوح فیزیکی توزیع اشاره می کند. با aspect نیز که به جنبه های عملکردی متمایز اشاره دارد متفاوت است. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در وب با HTML/CSS (client-side) و PHP/Python (server-side). در جاوا با Android SDK (client) و Spring (server). در شبکه با socket programming برای هر دو side. در میکروسرویس ها با API Gateway برای مدیریت sideها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که client-side همیشه در مرورگر اجرا می شود (در حالی که native apps هم client-side هستند). چالش اصلی در هماهنگی بین sideهای مختلف سیستم است. برخی تفاوت بین side و tier را نمی دانند. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی تفکیک صحیح sideهای سیستم برای طراحی معماری مناسب ضروری است. در مستندات فنی باید محدوده مسئولیت هر side به وضوح مشخص شود. در آموزش مفاهیم شبکه و معماری، تاکید بر تعامل بین sideها مهم است.
