مقدمه مفهومی درباره واژه برش در برنامه نویسی به عملیاتی اشاره دارد که بخشی از یک دنباله (مانند رشته، لیست یا آرایه) را بدون تغییر ساختار اصلی استخراج می کند. این مفهوم در پردازش داده ها، کار با مجموعه ها و دستکاری رشته ها کاربرد گسترده ای دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در پردازش رشته ها برای استخراج زیررشته ها، در کار با لیست ها و آرایه ها برای دسترسی به محدوده ای از عناصر، در پایگاه داده برای پیمایش نتایج، در یادگیری ماشین برای تقسیم داده های آموزشی و تست و در سیستم های فایلی برای کار با بخش هایی از فایل های بزرگ استفاده می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT استخراج نام دامنه از URL، تقسیم مجموعه داده به train/test، خواندن بخشی از فایل های حجیم، پیاده سازی pagination در نتایج جستجو و دستکاری زیرآرایه ها در پردازش تصویر از نمونه های کاربردی این مفهوم هستند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری داده محور، برش به مدیریت کارآمد مجموعه های بزرگ کمک می کند. در پردازش رشته ها، برش عملیات های پیچیده را ساده می کند. در سیستم های ذخیره سازی، برش امکان کار با بخش هایی از داده را فراهم می کند. در رابط های برنامه نویسی، برش روشی استاندارد برای دسترسی به زیرمجموعه هاست. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم برش از زبان های برنامه نویسی اولیه مانند Fortran در دهه 1950 وجود داشت. در دهه 1990 با ظهور پایتون به شهرت رسید. امروزه در اکثر زبان های مدرن به شکل های مختلفی پیاده سازی می شود. تفکیک آن از واژگان مشابه برش با کپی که ایجاد نسخه جدید است متفاوت است. با subset که انتخاب عناصر بر اساس شرط است فرق می کند. با view که ارجاع به بخشی از داده است نیز تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python با سینتکس [start:stop:step]، در JavaScript با متد slice()، در Go با سینتکس مشابه پایتون، در SQL با LIMIT و OFFSET، در R با عملگر []. در سیستم های فایلی با seek/read. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج در تفاوت بین برش و کپی عمیق. چالش اصلی در مدیریت حافظه هنگام کار با برش های بزرگ. مشکل دیگر در رفتارهای ناسازگار بین زبان های مختلف. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی برش یکی از مفاهیم پایه در کار با دنباله هاست. در مستندات کد باید محدوده و گام برش مشخص شود. در آموزش برنامه نویسی، سینتکس برش در زبان های مختلف باید آموزش داده شود.
مقدمه مفهومی درباره واژه کلیک (Click) در فناوری اطلاعات به عمل فشردن و رها کردن دکمه یک دستگاه اشاره گر (معمولاً ماوس) گفته می شود که یکی از اصلی ترین روش های تعامل کاربر با سیستم های کامپیوتری است. این مفهوم در طراحی رابط کاربری و تجربه کاربری نقش محوری دارد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در تعامل با رابط های کاربری گرافیکی. در برنامه نویسی رویدادمحور. در طراحی وب و اپلیکیشن های موبایل. در بازی های کامپیوتری. در سیستم های لمسی. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT کلیک روی دکمه های نرم افزار. انتخاب آیتم های منو. فعال کردن لینک ها در مرورگر. تعامل با عناصر بازی های کامپیوتری. استفاده از دکمه های لمسی در تبلت ها. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری رابط کاربری، روش اصلی تعامل کاربر است. در برنامه نویسی رویدادمحور، مبنای بسیاری از عملیات است. در تجربه کاربری، سادگی و کارایی را تعیین می کند. در طراحی وب، اساس ناوبری است. در بازی ها، کنترل بازی را ممکن می سازد. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در دهه 1960 با اختراع ماوس مطرح شد. در دهه 1980 با رابط های گرافیکی گسترش یافت. امروزه در دستگاه های لمسی و هوشمند به شکل های جدیدی وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه کلیک با تاچ (touch) متفاوت است - تاچ نیاز به فشار فیزیکی ندارد. همچنین با drag که شامل حرکت است تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در JavaScript با event listeners. در Python با کتابخانه های GUI. در Android با onClick. در iOS با IBAction. در بازی ها با سیستم های ورودی. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن سوءبرداشت رایج این است که همه کلیک ها یکسان هستند. چالش اصلی طراحی برای انواع مختلف کلیک (چپ، راست، دوبل) است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی مدیریت صحیح رویدادهای کلیک می تواند تجربه کاربری سیستم های نرم افزاری را به شدت بهبود بخشد.
