مقدمه مفهومی درباره واژه اجرا به معنای آغاز کردن یک فرآیند یا دستوری است که معمولاً توسط سیستم عامل یا یک محیط برنامه نویسی مدیریت می شود. این عمل می تواند شامل باز کردن یک برنامه، اجرای یک دستور یا شروع یک سرویس باشد. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در برنامه نویسی، ’’اجرا’’ به معنای اجرای کد نوشته شده برای انجام عملیاتی خاص است. برنامه نویسان اغلب برای تست یا توسعه، کدهای خود را اجرا می کنند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT اجرای یک برنامه در سیستم عامل ویندوز با دو بار کلیک روی آیکون برنامه یا اجرای دستوراتی در خط فرمان لینوکس مانند `python script.py` یک نمونه از اجرا به شمار می رود. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها اجرا فرآیند مهمی در نرم افزارها و سیستم ها است، زیرا بدون اجرای کد یا دستورالعمل ها، هیچ یک از فعالیت های نرم افزاری به درستی انجام نمی شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف در ابتدای توسعه کامپیوترها، اجرای برنامه ها به صورت دستی و توسط افرادی که کدها را وارد می کردند، انجام می شد، اما با پیشرفت ها در زبان های برنامه نویسی، اجرای برنامه ها به فرآیندهای خودکار تبدیل شد. تفکیک آن از واژگان مشابه واژه ’’اجرا’’ متفاوت از ’’کمپایل’’ است، زیرا کمپایل به فرآیند ترجمه کد از زبان سطح بالا به زبان ماشین قبل از اجرا اشاره دارد، در حالی که اجرای کد به اجرای واقعی برنامه پس از ترجمه اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در Python: `python script.py` در Bash: `./program` چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن افراد ممکن است به اشتباه فکر کنند که اجرا فقط به معنای باز کردن یک برنامه است، در حالی که در دنیای نرم افزار، این یک فرآیند پیچیده است که شامل تخصیص منابع و پردازش داده ها می شود. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک فرآیند اجرا برای توسعه دهندگان و مدیران سیستم بسیار حیاتی است، زیرا این فرآیند بخشی از شبیه سازی رفتار و عملکرد برنامه ها است.
