جدول جو
جدول جو

واژه‌های مرتبط با Rocket

Socket

Socket
مقدمه مفهومی درباره واژه
سوکت در شبکه های کامپیوتری به نقطه پایانی یک ارتباط دوطرفه بین دو برنامه روی شبکه اشاره دارد. این مفهوم اساسی ترین بلوک ساختمانی ارتباطات شبکه ای است که از ترکیب آدرس IP و شماره پورت تشکیل می شود و امکان تبادل داده بین برنامه های روی میزبان های مختلف یا یک میزبان را فراهم می کند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در برنامه نویسی شبکه برای ایجاد ارتباط بین برنامه ها، در پروتکل های اینترنتی مانند TCP و UDP، در برنامه های کلاینت-سرور، در سیستم های توزیع شده و در ارتباطات بین پردازه ای استفاده می شود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
مرورگرهای وب که از سوکت برای ارتباط با سرور استفاده می کنند، برنامه های چت که ارتباط بلادرنگ برقرار می کنند، سرورهای وب مانند Apache که به سوکت ها گوش می دهند، بازی های آنلاین چندنفره و سیستم های انتقال فایل از نمونه های کاربردی این مفهوم هستند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری شبکه ای، سوکت ها پایه ارتباطات را تشکیل می دهند. در برنامه نویسی، سوکت API استاندارد ارتباط شبکه است. در سیستم های توزیع شده، امکان ارتباط بین گره ها را فراهم می کنند. در امنیت شبکه، نقطه ای برای نظارت و کنترل ترافیک هستند.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
مفهوم سوکت در پروژه ARPANET در دهه 1970 معرفی شد. در دهه 1980 با استاندارد شدن TCP/IP گسترش یافت. امروزه در تمام سیستم عامل های مدرن و زبان های برنامه نویسی به شکل استانداردی پیاده سازی شده است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
سوکت با پورت که فقط شماره شناسایی است متفاوت است. با اتصال که جلسه ارتباطی است فرق می کند. با pipe که برای ارتباطات محلی است نیز تفاوت دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با کتابخانه socket، در Java با java.net.Socket، در C با sys/socket.h، در JavaScript با WebSocket API، در .NET با System.Net.Sockets. در تمام زبان ها با مفاهیم مشابه.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
سوءبرداشت رایج در تفاوت بین سوکت و پورت. چالش اصلی در مدیریت صحیح سوکت ها. مشکل دیگر در تفاوت بین سوکت های TCP و UDP.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
سوکت ها پایه ارتباطات شبکه ای هستند. در مستندات فنی باید نوع و وضعیت سوکت مشخص شود. در آموزش شبکه، درک عمیق سوکت ها ضروری است.
Socket
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

Packet

Packet
مقدمه مفهومی
بسته (Packet) در شبکه های کامپیوتری به بلوک کوچکی از داده گفته می شود که برای انتقال در شبکه فرمت بندی شده است. هر بسته شامل اطلاعات کنترل (هدر) و داده اصلی (payload) می باشد.
کاربرد در فناوری اطلاعات
1. در پروتکل های شبکه: TCP/IP، UDP
2. در شبکه های WAN و LAN
3. در ارتباطات اینترنتی
4. در شبکه های بی سیم
مثال های واقعی
- بسته های IP در اینترنت
- فریم های اترنت در شبکه های محلی
- سلول های ATM در شبکه های مخابراتی
نقش در توسعه نرم افزار
در برنامه نویسی شبکه:
- کتابخانه socket در Python
- APIهای سطح پایین در C/C++
- کتابخانه net در Go
تاریخچه
مفهوم بسته بندی داده از دهه 1960 شکل گرفت:
- 1969: توسعه ARPANET با معماری مبتنی بر بسته
- 1974: معرفی پروتکل TCP/IP
- 1983: استانداردسازی اترنت
تفاوت با مفاهیم مشابه
- با ’’Frame’’ که در لایه 2 OSI کار می کند
- با ’’Segment’’ که در لایه 4 OSI استفاده می شود
پیاده سازی فنی
- در Wireshark: تحلیل بسته های شبکه
- در Python: کتابخانه scapy برای دستکاری بسته ها
- در Linux: دستور tcpdump
چالش ها
- از دست رفتن بسته ها (Packet Loss)
- تاخیر در انتقال (Latency)
- مسیریابی بهینه
نتیجه گیری
معماری مبتنی بر بسته، اساس ارتباطات مدرن دیجیتال را تشکیل می دهد و امکان انتقال کارآمد داده ها در شبکه های پیچیده را فراهم می کند.
Packet
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT

Ticket

Ticket
مقدمه مفهومی
بلیط (Ticket) در امنیت اطلاعات به یک ساختار داده امن اشاره دارد که برای احراز هویت و مجوزدهی در سیستم های توزیع شده استفاده می شود. این مفهوم در پروتکل های امنیتی مانند Kerberos، OAuth و SAML کاربرد اساسی دارد. یک بلیط معمولاً شامل اطلاعاتی مانند هویت کاربر، محدوده دسترسی، زمان انقضا و امضای دیجیتال است که توسط سرور مرجع امضا شده و در برابر دستکاری محافظت می شود.
تاریخچه و تکامل
مفهوم بلیط های امنیتی در دهه 1980 با پروتکل Kerberos در MIT توسعه یافت. در دهه 1990، استانداردهایی مانند X.509 برای بلیط های دیجیتال تعریف شد. امروزه در معماری های مدرنی مانند میکروسرویس ها و سیستم های ابری، بلیط های امنیتی به صورت توکن های JWT و OAuth2 Token پیاده سازی می شوند.
زیرشاخه های کلیدی
1. بلیط های احراز هویت (TGT در Kerberos) 2. بلیط های سرویس (Service Tickets) 3. توکن های دسترسی (Access Tokens) 4. کوپن های امنیتی (Security Tokens) 5. گواهی های دیجیتال (X.509 Certificates)
کاربردهای عملی
• سیستم های احراز هویت سازمانی • کنترل دسترسی در معماری های میکروسرویس • مدیریت session در برنامه های وب مدرن • امن سازی APIها و سرویس های ابری • پیاده سازی SSO (تک علامتی)
چالش های فنی
1. جلوگیری از سرقت و بازیابی بلیط ها 2. مدیریت چرخه عمر و ابطال بلیط ها 3. مقیاس پذیری در سیستم های بزرگ 4. یکپارچه سازی با مکانیسم های مختلف احراز هویت 5. حفظ حریم خصوصی در بلیط های حاوی اطلاعات حساس
راهکارهای نوین
• توکن های کوتاه عمر (Short-lived Tokens) • رمزنگاری پیشرفته با الگوریتم های مدرن • سیستم های توزیع شده ابطال توکن • معماری های بدون حالت (Stateless) با JWT • احراز هویت چندعاملی برای صدور بلیط
Ticket
فرهنگ اصطلاحات فناوری اطلاعات IT