مقدمه مفهومی درباره واژه ’’Rewrite’’ به معنای بازنویسی یا دوباره نویسی چیزی است. در حوزه فناوری اطلاعات، بازنویسی معمولاً برای کد منبع، توابع یا مستندات به منظور بهینه سازی، اصلاح یا توسعه به کار می رود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در توسعه نرم افزار، rewrite معمولاً زمانی انجام می شود که کد قدیمی به دلایل ساختاری، کارایی یا امنیتی دیگر مناسب نیست. گاه کل پروژه بازنویسی می شود یا فقط بخشی از آن. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT در سال ۲۰۱۲، LinkedIn کل اپلیکیشن موبایل خود را بازنویسی کرد تا از HTML به اپلیکیشن نیتیو مهاجرت کند. بسیاری از استارتاپ ها در مراحل رشد rewrite را برای بهبود عملکرد انجام می دهند. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها بازنویسی می تواند ساختار کد را مدرن تر و نگهداری آن را آسان تر کند. همچنین در معماری نرم افزار، rewrite گاهی برای مهاجرت به فناوری جدید ضروری است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم rewrite با توسعه زبان های برنامه نویسی در دهه های ۸۰ و ۹۰ رایج شد و با رواج فناوری های open-source توسعه یافت. تفکیک آن از واژگان مشابه rewrite با refactor متفاوت است؛ refactor تغییر ساختار بدون تغییر عملکرد است، ولی rewrite ممکن است عملکرد را نیز دگرگون کند. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در JavaScript: بازنویسی یک تابع به صورت async/await در Python: بازنویسی اسکریپت برای استفاده از generatorها در PHP: استفاده از Apache Rewrite Rules برای تغییر URLها چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن تصور غلط رایج این است که بازنویسی همیشه بهتر است؛ در حالی که ممکن است هزینه بر و همراه با خطرات جدید باشد. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی بازنویسی کد فرآیندی راهبردی است که باید با تحلیل دقیق و نیازسنجی انجام شود تا منجر به بهبود واقعی شود. بازسازی کد، ارتقاء پروژه، بهینه سازی نرم افزار
