مقدمه مفهومی درباره واژه واژه ’’recursive’’ به فرآیندی اشاره دارد که در آن یک تابع یا الگوریتم خودش را فراخوانی می کند. این مفهوم در برنامه نویسی برای حل مسائل پیچیده که به زیرمسائل کوچکتری تقسیم می شوند، استفاده می شود. فرآیند بازگشتی در بسیاری از مسائل الگوریتمی مانند جستجو، مرتب سازی و تجزیه وتحلیل داده ها به کار می رود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در زبان های برنامه نویسی، ’’recursive’’ به طور معمول به توابع بازگشتی اشاره دارد که برای حل مسائل بزرگ با تقسیم آن ها به بخش های کوچکتر استفاده می شوند. این روش در حل مسائل گراف، درخت ها و مرتب سازی داده ها کاربرد دارد. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT در یک پروژه طراحی درخت دودویی، از الگوریتم بازگشتی برای جستجو در گره ها و پیدا کردن داده های خاص استفاده می شود. همین طور در الگوریتم های مرتب سازی مانند QuickSort و MergeSort از فرآیند بازگشتی برای تقسیم و مرتب سازی داده ها استفاده می شود. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار و طراحی سیستم های اطلاعاتی، استفاده از ’’recursive’’ برای مدیریت داده ها و پردازش های پیچیده اهمیت دارد. توابع بازگشتی به ویژه در سیستم های مدیریت پایگاه داده و جستجو در ساختارهای پیچیده مانند درخت ها کاربرد فراوانی دارند. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم ’’recursive’’ در ابتدا در ریاضیات برای حل مسائل پیچیده و منطقی مورد استفاده قرار گرفت و با پیشرفت برنامه نویسی به عنوان یکی از اصول پایه در طراحی الگوریتم ها شناخته شد. تفکیک آن از واژگان مشابه واژه ’’recursive’’ با ’’iterative’’ (تکراری) مقایسه می شود. در حالی که ’’recursive’’ به فراخوانی خودکار یک تابع برای تقسیم مسئله به بخش های کوچکتر اشاره دارد، ’’iterative’’ به استفاده از حلقه ها برای تکرار یک فرآیند اشاره دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در زبان های برنامه نویسی مانند Python یا JavaScript، توابع بازگشتی با استفاده از دستورهای فراخوانی تابع به طور مستقیم یا از طریق شرایط پایه (base case) پیاده سازی می شوند. این توابع معمولاً در مسائل جستجو، مرتب سازی و تجزیه وتحلیل داده ها به کار می روند. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یکی از سوءبرداشت های رایج در مورد ’’recursive’’ این است که همیشه کارآمد است. در واقع، استفاده بیش از حد از بازگشت می تواند باعث بروز مشکلاتی مانند Stack Overflow یا عملکرد پایین در سیستم های پیچیده شود. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی درک صحیح مفهوم ’’recursive’’ برای طراحی الگوریتم های پیچیده و استفاده بهینه از این مفهوم در سیستم های اطلاعاتی و پردازش داده ها ضروری است. الگوریتم های بازگشتی، طراحی سیستم های پیچیده، جستجو و مرتب سازی
مقدمه مفهومی در علوم کامپیوتر و فناوری اطلاعات، مفهوم ’’شامل’’ (Inclusive) به رویکردها، طراحی ها و پیاده سازی هایی اشاره دارد که تمام موارد و حالت های ممکن را پوشش می دهد و هیچ مورد مرتبطی را از قلم نمی اندازد. این مفهوم در مقابل ’’انحصاری’’ (Exclusive) قرار می گیرد. کاربرد در فناوری اطلاعات در طراحی الگوریتم ها - در بازه های عددی - در پرس وجوهای پایگاه داده - در طراحی رابط کاربری - در تست نرم افزار مثال های واقعی بازه های شامل در ریجکس (مثل [a-z]) - پرس وجوهای SQL با BETWEEN - توابع ریاضی که انتها را شامل می شوند - طراحی همه پسند (Inclusive Design) نقش در توسعه نرم افزار پوشش تمام حالات ممکن - جلوگیری از خطاهای مرزی - افزایش قابلیت اطمینان - بهبود تجربه کاربری - تضمین کامل بودن تاریخچه و تکامل این مفهوم از منطق ریاضی و نظریه مجموعه ها آغاز شد و در زبان های برنامه نویسی اولیه مانند فورتران و ALGOL پیاده سازی شد. در سال های اخیر، مفهوم طراحی شامل (Inclusive Design) برای دسترسی پذیری گسترش یافته است. تفکیک از مفاهیم مشابه با ’’جامع’’ که ممکن است تمام موارد را پوشش ندهد متفاوت است. همچنین با ’’پیش فرض’’ که یک مقدار اولیه است فرق می کند. پیاده سازی در زبان های مختلف در پایتون: range شامل انتها نیست اما numpy.arange شامل است - در SQL: BETWEEN شامل هر دو انتهاست - در ریجکس: کلاس های کاراکتر شامل هستند چالش ها و ملاحظات تعیین دقیق مرزها - مستندسازی رفتار - سازگاری با انتظارات کاربر - عملکرد در موارد مرزی بهترین روش ها مستندسازی واضح رفتار شامل - تست موارد مرزی - رعایت قراردادهای زبان - در نظر گرفتن تمام کاربران در طراحی کاربرد در معماری های مدرن در APIهای همه پسند - در سیستم های توصیه گر جامع - در هوش مصنوعی عادلانه - در محاسبات ابری فراگیر نتیجه گیری رویکردهای شامل در طراحی و پیاده سازی سیستم های نرم افزاری می توانند قابلیت اطمینان و عدالت سیستم را افزایش دهند و تجربه بهتری برای تمام کاربران ایجاد کنند.
