مقدمه مفهومی درباره واژه کشیدن (Drag) در رابط های کاربری گرافیکی به عمل جابجایی عناصر بصری با استفاده از اشاره گر (ماوس یا صفحه لمسی) اطلاق می شود. این تعامل پایه ای در طراحی UX، امکان کنترل مستقیم و شهودی اشیا روی صفحه را فراهم می کند. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در رابط کاربری، کشیدن و رها کردن (Drag & Drop) پیاده سازی می شود. در برنامه های گرافیکی، جابجایی اشیا انجام می شود. در ویرایشگرهای کد، مرتب سازی عناصر صورت می گیرد. در بازی های کامپیوتری، کنترل عناصر بازی انجام می شود. در برنامه های موبایل، حرکات لمسی مدیریت می شود. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT جابجایی فایل ها در File Explorer، مرتب سازی لیست ها در برنامه های مدیریت کار، طراحی گرافیک در فتوشاپ، تنظیم layout در ابزارهای توسعه وب، بازی های پازلی، کنترل نقشه در اپلیکیشن های مسیریابی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری رابط کاربری، کشیدن به عنوان یک الگوی تعاملی طراحی می شود. در سیستم های طراحی (Design Systems)، رفتار کشیدن استاندارد می شود. در معماری رویدادمحور، رویدادهای کشیدن پردازش می شوند. در برنامه های چندسکویی، یکپارچه سازی کشیدن در پلتفرم های مختلف مهم است. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف مفهوم کشیدن در اولین رابط های گرافیکی دهه 1970 معرفی شد. در دهه 1990 با ظهور سیستم عامل های مدرن استاندارد شد. امروزه در دستگاه های لمسی پیشرفته تر شده است. تفکیک آن از واژگان مشابه کشیدن با جابجایی (Move) متفاوت است - جابجایی ممکن است برنامه ریزی شده باشد. همچنین با swipe که حرکت سریع است تفاوت دارد. در برخی متون، کشیدن با scroll که حرکت محتواست اشتباه گرفته می شود. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در JavaScript با API Drag and Drop. در Android با OnDragListener. در iOS با UIPanGestureRecognizer. در Python با Tkinter. در C# با eventهای MouseDown/MouseMove. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک باور غلط این است که همه عناصر باید قابلیت کشیدن داشته باشند. چالش اصلی، طراحی تجربه کشیدن طبیعی و روان است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی کشیدن از تعاملات پایه ای رابط کاربری است که اجرای صحیح آن می تواند به بهبود تجربه کاربری منجر شود.
مقدمه مفهومی چنگ انداختن (grab) در علوم کامپیوتر به عملیات گرفتن و ذخیره موقت داده ها یا منابع سیستم اشاره دارد. این مفهوم در حوزه های مختلفی از گرافیک کامپیوتری تا سیستم های بلادرنگ کاربرد دارد و معمولاً برای پردازش یا نمایش بعدی استفاده می شود. انواع چنگ انداختن 1. چنگ انداختن فریم (ذخیره تصاویر ویدیویی) 2. چنگ انداختن صفحه (ذخیره محتوای نمایشگر) 3. چنگ انداختن داده (ضبط جریان داده) 4. چنگ انداختن منابع (اختصاص موقت منابع) 5. چنگ انداختن رویداد (ضبط ورودی های کاربر) کاربردهای اصلی - ضبط ویدیو از صفحه نمایش - گرفتن عکس از محتوای گرافیکی - ذخیره موقت داده های شبکه - اشکال زدایی برنامه های گرافیکی - تحلیل عملکرد سیستم های بلادرنگ فناوری های مرتبط - بافرهای فریم در کارت های گرافیک - سیستم های ضبط صفحه - ابزارهای اشکال زدایی گرافیکی - کتابخانه های intercept ورودی - سیستم های مدیریت منابع چالش ها - مصرف منابع سیستم - مشکلات همگام سازی در سیستم های بلادرنگ - کیفیت و نرخ فریم در ضبط ویدیو - مسائل حریم خصوصی در ضبط صفحه - مدیریت حافظه برای داده های بزرگ روندهای جدید 1. چنگ انداختن هوشمند با تشخیص محتوا 2. یکپارچه سازی با سیستم های ابری 3. بهبود کیفیت در ضبط ویدیوهای پرسرعت 4. ابزارهای اشکال زدایی پیشرفته 5. بهینه سازی برای بازی های ویدیویی
