سپاس یزدان را. شکر خدا. (یادداشت مؤلف) : که یزدان سپاس ای جهان پهلوان که ما از تو شادیم و روشن روان. فردوسی. چنین گفت از آن پس که یزدان سپاس که هستم چنین پاک و یزدان شناس. فردوسی. بدو گفت یزدان سپاس ای جوان که دیدم تراشاد و روشن روان. فردوسی. چنین دادپاسخ که یزدان سپاس که از ما یکی نیست اندر هراس. فردوسی
