یحیی خان لاهوری ابن میرزا بابر، اصلش از قوم افشار بود. پدرش به لاهور سکنی گزید و او به سال 1179 هجری قمری در همانجا به دنیا آمد. پس از کسب علم و کمال نخست در خدمت و ملازمت محمد اعظم شاه و بعد درخدمت محمد فرخ سیر پادشاه شهید بود. و سپس به سردفتری دارالانشاء محمدشاه پادشاه سرافرازی یافت تا در سال 1202 هجری قمری در همان شغل درگذشت. از اشعار اوست: ز فیض رعشۀ پیری به وجد آمد ایاغ من به رنگ گل ز باد صبح روشن شد چراغ من. (از صبح گلشن ص 614). و رجوع به تحفۀ سامی ج 6 ص 4793 شود
