ابن ابی کثیر صالح طائی یمامی، مکنی به ابونصر، دانشمند روزگار خود دریمامه و از ثقات اهل حدیث بود. ده سال در مدینه مسکن گزید و از بزرگان و تابعان روایت شنید. مرگ او به سال 129 هجری قمری بود.. وی از مردم بصره بود و به یمامه رفت. سخنانی پندآمیز بدو منسوب است. از جمله: ’دانش به آسایش تن به دست نمی آید’. مردی به او گفت: من تو را دوست دارم. گفت: ’من آن را ازدل تشخیص داده ام’. یحیی به انس و ابن ابی اوفی و جز آن دو از صحابه استناد می جست. وی به سال 129 و به روایتی 132 هجری قمری درگذشت. (از صفه الصفوه ج 4 ص 57)
