معنی یبان یبان (یَ) بیابان. (آنندراج). بیابان و دشت و ویرانه. (ناظم الاطباء) ، آدم صحرایی و بیابانی. (آنندراج) ، جوالیقی ذیل خباء از موی و پشم مینویسد ابوهلال گفته در فارسی یبان است که معرب شده است و سپس گفته اند خباء. رجوع به المعرب ص 134 س 12 شود لغت نامه دهخدا
