کلمه فعل، یعنی پیش بیا، (ناظم الاطباء)، پیش بیا و آن کلمه ای است که شبانان بدان صاحب خود را خوانند، (از منتهی الارب)، به تکرار و کسر ها و نیز با تسکین آن و گاهی با تنوین آن ... و گاهی های اول مفتوح شود و گویند یاهیاه، برای واحد و جمع و مذکر و مؤنث، و گاهی تثنیه و جمع بسته میشود و گویند یا هیاهان، یا هیاهون و یا هیاه (به فتح آخر) و یا هیاهتان و یا هیاهات، (ازمنتهی الارب)، صاحب اقرب الموارد آرد: یا هیاه، کلمه ای است که با آن انسان و چهارپا را می خوانند، یعنی پیش بیا، در آن مفرد و مثنی و جمع و مذکر و مؤنث یکسان است، برای آنکه از اصوات است و بعضی مثنی و جمع مؤنث کنند چنانکه برای مثنی یا هیاهان و برای جمع یا هیاهون و برای مؤنث یا هیاهه به فتح آخر و برای مثنی مؤنث یا هیاهتان و جمع مؤنث یا هیاهات گویند یعنی پیش بیایید، و رجوع به لسان العرب و المعرب جوالیقی شود، ابوحاتم گفته است گمان می کنم اصل آن در سریانی ’یاهیا شراهیا’ باشد، (از المعرب جوالیقی ص 398)
