معنی یأس - لغت نامه دهخدا
معنی یأس
- یأس
(کِبَ) - نومید گردیدن و بریدن امید را. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نومید شدن. (تاج المصادربیهقی) (ترجمان علامه جرجانی). امید داشتن و بریدن امید را. (از شرح قاموس) : لاییأس من روح اﷲ، دانستن و ظاهر شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). علم. (شرح قاموس) (اقرب الموارد) : اء فلم ییئس الذین آمنوا. (قرآن 31/13) ، یعنی آیا ندانستند ایشان که ایمان آوردند. (از ناظم الاطباء) ، نازاینده گردیدن: یئست المراءه، نازاینده گردید آن زن. (از ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا