به معنی یاد آوردن بود، (اوبهی)، در برخی مآخذ ’یا’ را مخفف ’یاد’ آورده اند و ظاهراً نظر به فرهنگ اسدی و شاهد آن از رودکی داشته اند که گفته است: یا، یاد بود، رودکی گوید: یا آری و دانی که توئی زیرک و نادان (کذا) ور یاد نداری تو سکالش کن و یادآر، (لغت فرس اسدی ص 17)، در حالی که ممکن است ’یا’ را در مصراع اول شعر رودکی ’یاد’ نیز خواند و گفت: یاد آری و دانی ... الخ
