معنی هشیمه هشیمه (هََ مَ) زمین که درختانش خشک گردد. (منتهی الارب). زمینی که درختهایش خشک گردد چنانکه سیاه شود، درخت خشک. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
