ابن علی بن جباره هذلی بسکری، مکنی به ابوالقاسم و معروف به هذلی. دانشمندی نابینا بود، متکلم و دانا به قرائتهای مشهور و شاذ. وی از مردم بسکره از سرزمین زاب الصغیر بود. به اصفهان و بغداد سفر کرد. خواجه نظام الملک او را به سال 458 هجری قمری مقری مدرسه نظامیۀ نیشابور کرد و تا سال 465 هجری قمری (سال مرگش) در آن سمت باقی بود. از کتابهای او ’الکامل’ را می توان نام برد. این کتاب در قراآت است و او گفته است که 375 تن از قراء نامی را ازآخر دیار مغرب تا باب فرغانه دیده است. تولد او به سال 403 هجری قمری بوده است.. و صاحب تاج العروس آرد: در تاریخ ذهبی و ابن عساکر کنیۀ او را ابوالقاسم آورده و گفته اند وی از ذریۀ ابوذؤیب هذلی است. ابن ماکولا نسب او را یاد کرده است. وی به سال 403 هجری قمری متولد شده و از ابونعیم اصفهانی حدیث فراگرفته و بر واسطی قرائت حدیث کرده و کتابی به نام ’اختیار’ در قراآت و کتابی دیگر موسوم به ’الکامل فی المشهوره و الشواذ’ تصنیف کرده است. یوسف در حدود سال 460 زندگی را بدرود گفته است. (از تاج العروس)
