ابن حسن بن منصور طبری رازی اللالکائی. ازحافظان حدیث و از فقهای شافعی. اهل طبرستان بود ولی در بغداد رحل اقامت افکند و در آخر عمر به دینور رفت و در همانجا به سال 418 وفات یافت. از آثار اوست: ’شرح السنه’ در دو مجلد و کتاب ’السنن’. کتاب اخیر شاید همان کتابی باشد که بروکلمن آن را ’حجج اصول اهل السنه و الجماعه’ نامیده است، ’اسماء رجال الصحیحین’ و ’کرامات اولیاء’. (از اعلام زرکلی چ 3 ج 9 ص 57)
