معنی هبله هبله (هَِ بِ / بَلْ لَ) مؤنث هبل (ه ب / ه ب ل ل) . (منتهی الارب) (اقرب الموارد). زن بزرگ جثه. (ناظم الاطباء)، زن درازبالا. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
