ابن سلیمان بن اسماعیل الحسینی البحرانی الکتکانی التوبلی (منسوب به ’توبلی’ و ’کتکان’ ازقراء بحرین) ، مشهور به ’البحرانی’. از مفسرین امامی و علمای ادب و رجال حدیث بوده و از جمله آثار اوست: ’ایضاح المسترشدین’ در شرح احوال خوارج، و ’البرهان فی تفسیرالقرآن’ در دو مجلد و ’الدر النضید فی فضایل الحسین الشهید’ و ’سلاسل الحدید’ که منتخبی است از شرح نهج البلاغه ابن الحدید و ’الانصاف فی النص علی الائمه الاشراف من آل عبدمناف’ و ’تنبیه الاریب’ در شرح رجال تهذیب، و ’تبصرهالولی فی من رای القائم المهدی’ و ’غایهالمرام و حجهالخصام’ و غیره. صاحب روضات الجنات درباره وی گفته است که وی در تألیفاتش فقط به جمعو تألیف پرداخته و از خود چیزی درباره مسائل و ترجیح اقوال یا بحث در آنها و اختیار مذهبی بر مذهب دیگر نیاورده است. هاشم در سال 1107 هجری قمری در بحرین وفات یافت و در توبلی به خاک سپرده شد. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 9) رجوع به فهرست کتاب خانه مدرسه سپهسالار ج 1 ص 89، 221، 286، 303 و 310 و ج 2 ص 44 و 286 شود
