نام نسکی است از بیست ویک نسک کتاب زند. (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا). نام نسک بیست ودویم از کتاب زند و آن را هاداختا نیز گویند. (ناظم الاطباء). نسک بیستم از بیست ویک نسک اوستاست. در پهلوی هادخت ’اونوالا 276’ هادخت نسک که در متن اوستای وسترگارد جزو قطعات ’یشتها’ طبع شده، یشت 21 و یشت 22 شمرده شده است، اما در متن اوستای گلدنر عدد یشتها از 21 تجاوز نمی کند ’ونندیشت’ آخرین آنها به شمار رفته است ومعمولاً زرتشتیان همین ترتیب اخیر را محفوظ داشته و می دارند. هوگ در سال 1872م. متن اوستایی هادخت نسک را با تفسیر آن از روی دو نسخه خطی قدیمی که در قرن 14 میلادی نوشته شده تصحیح کرده با نقل تلفظ پهلوی تفسیر مذکور به خط لاتینی و ترجمه انگلیسی در آخر ارداویرافنامه منتشر نموده است. چندی بعد دارمستتر در جزو ترجمه زند اوستای خود، هادخت نسک را نیز ترجمه کرده است. تفسیر پهلوی هادخت نسک دارای 1530 کلمه است درکتاب هشتم و نهم دینکرد که از اوستا سخن رفته و اجزای آن یکایک شرح داده شده، هادخت نسک بیستمین نسک (کتاب) اوستا به شمار رفته است. بنابراین هادخت نسک حالیه قطعه ای است که از بیستمین نسک گمشدۀ عهد ساسانیان به جای مانده است. علاوه بر آن سروش یشت هادخت که امروزه یازدهمین یشت اوستا را تشکیل می دهد، از هادخت نسک قدیم به یادگار مانده است. هادخت نسک کنونی دارای 3فرگرد (فصل) است: فرگرد اول، دارای 17 بند در فضیلت و تأثیر دعای ’اشم وهو...’. فرگرد دوم، راجع به تجسم دین (وجدان) مرد نیکوکار به صورت دختری زیبا (این قطع بسیار دلکش و قابل توجه است). فرگرد سوم، از مجسم شدن دین گناهکار به صورت زنی زشت گفتگو میکند
