کلمه ای است که چون از چیزی نفرت نمایند گویند. (برهان)، به معنی ویحک است، و آن لفظی است عربی و کلمه ترحم است یعنی ای نیک بخت و ای نیک و ای خوب، و بعضی گویند به معنی وای است که در وقت تأسف و کف دست بر هم سودن گویند، و به معنی ویلک هم استعمال کنند و آن لفظی است عربی و کلمه عذاب است یعنی ای بدبخت و ای زشت و ای زبون و ای بد. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج). ویک به جای ویحک باشد. رودکی سمرقندی گفت: ماده گفتا هیچ شرمت نیست ویک چون سبکساری نه بد دانی نه نیک. (لغت فرس چ اقبال ص 257) (و در چ هرن (از لغت فرس) آمده ویک به معنی ویحک و چنان پندارم که هر دو تازی اند ولیکن ویک مستعمل است). در صحاح الفرس مصرع دوم ’پس سبکساری...’ است و در منتخب فرس میرزا ابراهیم ذیل لغت ویک آمده ویک نیکبخت و به عربی ویحک باشد. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین) : خشمش آمد و همانگه گفت ویک خواست کاو را برکند از دیده کیک. رودکی. اگر شاخ بد خیزد از بیخ نیک تو با شاخ بد برمیاغاز ویک. فردوسی. سخن گفتن نغز و گفتار نیک نگردد کهن تا جهان است ویک. فردوسی. پشیمان نگردد کس از کار نیک نکوتر ز نیکی چه چیز است ویک ؟ اسدی
