معنی وحدتی وحدتی (وَ دَ) شاعری است که نظم او خالی از حال نیست. این مطلع از اوست: گشته ام بی حال از آن خالی که بر رخسار اوست آفرین بر صانعی کاین نقطۀ پرگار اوست. (مجالس النفایس ص 76 و 251) لغت نامه دهخدا
