معنی وجیه الدین ابن دهان واسطی
- وجیه الدین ابن دهان واسطی (مُ رَ)
- ابن المبارک بن سعید، ملقب به وجیه الدین ابن دهان واسطی. عالم نحوی (532- 612 هجری قمری). در اوسط متولد شد و به بغداد درگذشت و به ترکی و فارسی و رومی و حبشی و زنگی به صراحت سخن میگفت. او راست کتابی در نحو و شعر. (از اعلام زرکلی چ 2، ج 6 ص 152)