میرزا حاتم بیگ از شعرای فارسی زبان ساکن هند در قرن دوازده است و صاحب تذکرۀ صبح گلشن درباره وی چنین آرد: میرزا حاتم بیگ دهلوی نسبت نبیرگی و شاگردی بامیر شمس الدین فقیر دهلوی دارد در غزل ’وافی’ و در مرثیه ’ماتمی’ تخلص می آرد. او راست: نکنم گوش کلامی که ز پیغام تو نیست نبرم نام حدیثی که در او نام تو نیست در بساطم که نه دینی و نه دنیائی نیست من کجا و سر سودای تو سودائی نیست. (از فرهنگ سخنوران و تذکرۀ صبح گلشن)
