شیخ محمد وارث الله آبادی که مرید خلیفه قطب الدین مصیب الله آبادی و همراه پیر خود به سال 1106 به حج رفت و پس از بازگشت در وطن خود گوشه نشین شد و در همانجا درگذشت. این ابیات از اوست: چون عندلیب گرچه بود ناله کار ما آگه نشد گلی ز غم روزگار ما بر چرخ رفت و تا سر دامان او نرفت گردی که شد بلند ز خاک مزار ما وارث ز فیض صحبت استاد من مصیب باری رسیده است بانجام کار ما
