معنی واحزن واحزن(حَ زَ) مرکّب از: ’وا’ ندبه + منادای مندوب، لفظی است که هنگام اندوه آرند. از اصوات افسوس و اندوه است: پیش چنین تحفه کو تمیمۀ عقل است واحزن از جان بوتمام برآمد. خاقانی. رجوع به واحزنا شود لغت نامه دهخدا
