از مشاهیر فضلا و عرفای زمان خود بود. و شاه عباس ثانی به وی اظهار اخلاص و ارادت مینمود در کمالات مسلم اهل آن زمانه و در وجد و حال وحید و یگانه بود. رسالۀ کلید بهشت از اوست. وی در1008 هجری قمری در اصفهان درگذشت. از رباعیات اوست: واحد که به کوی دوست منزل دارد غم نیست اگر غم تو در دل دارد پیوسته به تعمیر به دل مشغول است بیچاره همیشه دست در گل دارد. # واحد که چو آتش ببرت میگردد گر خاک شود خاک درت میگردد گر آب شود روان به سوی تو شود ور باد شود گردسرت میگردد. # ای آنکه برای تست رای همه کس وای آنکه تویی مرا بجای همه کس در پای تو اوفتاده ام دستم گیر کوتاه کن از میانه پای همه کس. (ریاض العارفین ص 238)
