معنی وات وات (تَ) در اصطلاح اوستائی، فرشتۀ باد. در اوستا معمولا به معنی باد و گاهی اسم خاص ’ایزدباد’ میباشد. روز 22 ماه در محافظت این ایزد است در بندهشن واترنگبوی (بادرنگبوی) گیاه مخصوص ایزدباد نامیده شده است. (از یشت ها ترجمه پورداود ج 2 ص 136) لغت نامه دهخدا
