معنی نیکی ده نیکی ده(رِ) منان. نعمت بخشنده. معطی. نیکی دهش: خداوند نیکی ده و رهنمای خداوند جای و خداوند رای. فردوسی. ولیکن به نیروی گیهان خدای خداوند نیکی ده و رهنمای. فردوسی. به یزدان گرای و سخن زو فزای که اوی است نیکی ده و رهنمای. فردوسی لغت نامه دهخدا
