معنی نیک نیک(فَ شَ دَ) گاییدن زن را. (از منتهی الارب). جماع کردن. (زوزنی) (از غیاث اللغات). صحبت. (از نصاب). مباضعت. وطی. مواقعه. مجامعت. مباشرت. (یادداشت مؤلف) لغت نامه دهخدا
