شهری است از اقلیم دوم به گجرات، منسوب به نهروال بن هندو، اکنون او را پیرابتن خوانند و در سوابق ایام تمام مملکت گجرات را نهرواله می گفتند و بهو و بهیم از راجه های بزرگ آن ملک بوده اند که گرشاسب به عهد فریدون به محاربات آنان مأمور شده، چنانکه حکیم اسدی طوسی در گرشاسبنامه گفته: شهی بود در هند مهراج نام بزرگی به هرکار گسترده کام بهو نام خویشی بدش در پناه... حکیم فرخی در فتوحات و گشادن شهرها گفته: چو نهرواله که اندر دیار هند بهیم ز نهرواله همی کرد بر شهان مفخر. (از انجمن آرا) (از آنندراج). نام اصلی گجرات است وآن ولایتی است در هندوستان. (برهان قاطع). اکنون نامش احمدآباد است. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). و نیز رجوع به تاریخ جهانگشای ج 2 ص 148 و نزهه القلوب ج 3 ص 259 و رجوع به نهلواره شود: گرد سپهت به نهرواله سهم تو به نهروان ببینم. خاقانی. دیگر شهر نهرواله که گویند هر روز پیلان بسیار از آنجا جامۀ گازران به صحرا برند. (تاریخ بیهق ص 18)
