دعایی) دعائی است نوشنده را، (یادداشت مؤلف)، گوارا باد، (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)، عبارتی که در بزم باده، ساقی و هم پیالگان در پاسخ آنکه جام برگیرد و ’به سلامتی’ گوید و بنوشد، گویند، نظیر: نوش جان ! نوش ! سازگار وجود! گوارای وجود!: وقت طرب کردن است می خور که ت نوش باد، منوچهری، گر نمکش هست بخور نوش باد ورنه ز یاد تو فراموش باد، نظامی، نرگس مست نوازش کن مردم دارش خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد، حافظ
