معنی نوش

نوش

از پارسی گویان قرن سیزدهم هجری هندوستان است، او راست:
ز کشتگان غمت جابه جا نشان باقی است
گذشت قافله و گرد کاروان باقی است
تنم به خاک برابر شد و هنوز هوس
به دیدن رخ زیبات همچنان باقی است،
(از صبح گلشن ص 561) (از شمع انجمن ص 490) (از فرهنگ سخنوران)