حیدرعلی (میرزا...)، فرزند آقا محمدمهدی آسودۀ شیرازی، ملقب به تاج الشعراء و متخلص به نوا. از شاعران قرن سیزدهم هجری است. او راست: پروانه وار سوختنم آرزو بود امشب که آفتاب بود شمع محفلم. در پای او ز شوق دهم جان اگر کند از راه مهر دست حمایل به گردنم. (از آثار عجم ص 570) (فرهنگ سخنوران ص 616) درویش حسین کاشانی، متخلص به نوا. از شاعران متوسط قرن سیزدهم هجری و از معاصران هدایت مؤلف مجمع الفصحاست. از اوست: هیچ کس را چو در آن منزل عالی ره نیست زین چه حاصل که گروهی دو قدم پیشترند. (از مجمع الفصحاء چ مصفا ج 6 ص 1809) (فرهنگ سخنوران ص 616)
