خوش نمک بودن غذا. نمکی به اندازه یا کمی بیش از اندازه داشتن غذا، ملیح بودن. صاحب ملاحت بودن: کس از این نمک ندارد که تو ای غلام داری دل ریش عاشقان را نمکی تمام داری. سعدی. ، گیرنده و جذاب و بانمک بودن: نمک دارد حریفان سرگذشتم که من از می در آن محفل گذشتم. تأثیر (از آنندراج). لبش گزیدم و در دم ز خویشتن رفتم شراب شور که مستی دهد نمک دارد. مشرب (از آنندراج)
