نظر. دید. دیدار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). نگریست. مشاهده. ملاحظه. (ناظم الاطباء). نظاره. نظره. نگه. اسم است از نگریستن مانند نگرش. (یادداشت مؤلف) : کشیده رده ایستاده سپاه به روی سپهدارشان بد نگاه. فردوسی. بتی که چشم من از هر نگاه چهرۀ او نگارخانه شد ارچه پدید نیست نگار. فرخی. رای و اندیشه بدو کرد و بدو داشت نگاه زآنکه دانست که رائی است مراو را محکم. فرخی. کی دلت تاب نگاهی دارد آفت آینه ها آمده ای. خاقانی. ای آفتاب روشن و ای سایۀ همای ما را نگاهی از تو تمام است اگر کنی. سعدی. کز این زمرۀ خلق در بارگاه نمی باشدت جز در اینان نگاه. سعدی. هجوم شوق تماشا و تیغ شرم ببین که دامنش ز نگاه چکیده لبریز است. عرفی (از آنندراج). دیوانۀ زنجیر نگاه تو نگشته ست دیوانه که دارند به زنجیر نگاهش. ظهوری (از آنندراج). بر شعلۀ نگاه نکردیم جان سپند دل سوخت بر تحمل ما اضطراب ما. ظهوری (از آنندراج). می نخورده ست غالباً هرگز آنکه گفته ست می نگاهش را. ظهوری (از آنندراج). نیم کش کرد چنان تیغ نگاهی که ز بیم شوق دست نظر از دامن پاکش برداشت. طالب (از آنندراج). هر سینه ای که پاک شد از خار آرزو میدان تیغبازی برق نگاه اوست. صائب (از آنندراج). آهو نتواند ز سر تیر تو جستن دل چون جهد از تیر نگاهی که تو داری. صائب (از آنندراج). جز چشم سیاهش که فرنگی است نگاهش در دیده که دیده ست که بتخانه زند موج. صائب (از آنندراج). به هر سو پیش پیشم می دود گرد تمنایت چو طومار نگاهم غیر حیرت نیست عنوانی. بیدل (از آنندراج). بالیده سنبل شوق از پیچ و تاب آهم بوی بهار حیرت دارد گل نگاهم. بیدل (از آنندراج). چنان به دیدن رخسارۀ تو مشتاقم که نامه را به حریر نگاه می پیچم. شوکت (از آنندراج). یاد زنار نگاهی کردم اشک تسبیح سلیمانی بود. سراج المحققین (از آنندراج). ، توجه. عنایت. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به نگاه کردن شود، حراست. پاسبانی. حفاظت. نگهبانی. (ناظم الاطباء). رجوع به نگاه داری و نگاه داشتن شود
