آنکه در مشورت و در قضاوت دارای رای نیک و اندیشۀ نیکو باشد. (ناظم الاطباء). نیکواندیشه. خوش فکر. صاحب فکر خوب و صائب: هرآنکو نکورای و دانا بود نه زیبا بود گرنه گویا بود. اسدی. ، نیک خواه. نکواندیش. خیرخواه. مشفق: اگر با بیدلان هستی نکورای منم بیدل یکی بر من ببخشای. (ویس و رامین). مجنون ز حدیث آن نکورای از جای نشد ولی شداز جای. نظامی. نکورای چون رای را بد کند خرابی در آبادی خود کند. نظامی. چنین گفت آن نکورای نکورو کز آن آمد خلل در کار خسرو. نظامی
