معنی نفس صبح نفس صبح (نَ فَ سِ صُ) دم صبح. نسیم ملایمی که به گاه طلوع صبح وزد. نفحۀ بامدادی: آمدنفس صبح و سلامت نرسانید بوی تو بیاورد و پیامت نرسانید. خاقانی. چون بوی تو دیدم نفس صبح و ز غیرت در آینۀ صبح به بوی تو ندیدم. خاقانی لغت نامه دهخدا
