ابن عدی ّبن نضله العدوی، صحابی و از شاعران و فصحای صدر اسلام است. وی در آغاز ظهور اسلام به اتفاق پدرش به حبشه مهاجرت کرد، پدرش در آنجا بمرد، سپس عمر بن خطاب وی را والی میسان (شهر وسیعی بین واسط و بصره) کرد، و او تنهاکسی است از قبیلۀ عمر که در عهد خلافت وی به امارت رسید و سرانجام عمر او را به علت اشعاری که سروده بود معزول کرد، نعمان به بصره رفت و در حدود سال 30 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی ج 9 ص 7). رجوع به نسب قریش ص 382 و معجم ما استعجم ص 1283 و معجم البلدان ج 8 ص 224 و الاصابه ص 8749 و الاستیعاب ج 3 ص 515 و سمط اللاّلی ص 745 شود
