محمد بن حسین قرشی ساوجی، از علمای امامیۀ قرن یازدهم و از شاگردان و پروردگان شیخ بهائی است. در دربار شاه عباس اول صفوی حرمتی داشته و به امر پادشاه به اتمام جامع عباسی تألیف ناتمام استاد خود پرداخته و در پایان عمر به مدرسی مدرسه حضرت عبدالعظیم منصوب گشته و در همانجا در سن چهل سالگی درگذشته است. از تصانیف اوست: تحفۀ عباسی در مناقب اهل بیت، زینهالمجالس، الصحیح العباسی، نظام الاقوال فی علم الرجال. (از ریحانه الادب ج 4 ص 212). و نیز رجوع به هدیهالاحباب ص 257 و ریاض العلماء شود
