اسماعیل بن محمد بن الحاکم البندهی خراسانی، مکنی به ابوعبدالله و ملقب به نظام الدین، از علمای قرن ششم و اوایل قرن هفتم است، در مدرسه فخریۀ شیراز فرود آمد و مدرسی آنجا را که بدو واگذار شده بود نپذیرفت و به صحبت فقرا پرداخت. از مشایخ اویند: رضی الدین طوسی و ابوالعلاء همدانی، وی به سال 602 هجری قمری در شیراز درگذشت و در خاک مصلی مدفون گشت. (از شدالازار ص 417)
