معنی نصیب قزوینی

نصیب قزوینی

(نَ بِ قَزْ)

از احفاد دولتشاه و از پارسی گویان مقیم هند، و از مقربان دربار اکبرشاه است. او راست:
دارم صنمی چهره برافروخته ای
راه و روش عاشقی آموخته ای
او عاشق دیگری و من عاشق او
من سوختۀ سوختۀ سوخته ای.
(از صبح گلشن ص 520)