ابن نادرشاه افشار، پس از کشته شدن نادرشاه وی به اتفاق برادرش شاهرخ میرزا به سوی مرو فرار کرد و سرانجام ’جمعی از قراولان مروی در راه به نصرالله میرزا برخورده او را گرفته به کلات آوردند’ و سپس به مشهد نزد علیقلی خان بردندو علیقلی خان او و برادرش امامقلی میرزا را بکشت. وی طبع شعری هم داشته و در شعر ’جدائی’ تخلص می کرده و به نام جدائی افشار در تذکره ها نامیده شده است. مؤلف مجمعالفصحا این رباعی را به نام او ثبت کرده است: مستوفی دیوان قضا روز نخست مجموعۀ شادی و الم کرد درست شادی به تمام مردمان قسمت کرد غم باقی ماند گفت این قسمت تست. (از درۀ نادره چ شهیدی ص 421 و 587 و 698) (جهانگشای نادری چ انوار) (مجمعالفصحا چ مصفا ج 1 ص 34)
