امیر قوام الدین، از احفاد رکن الدین محمودشاه سنجان، و از مشایخ قرن هشتم و نهم است و ’در بدایت حال در سلک شرکاء قریۀ سنجان که داخل ولایت خواف است انتظام داشت وبه نگاه داشتن نسخۀ جمع و خرج... آن قریه اشتغال مینمود ناگاه جذبه ای به وی رسیده به سلوک مشغول گردید’. وی طبع شعری هم داشته است و به استقبال بعضی از غزلیات مولوی رفته و کتابی به نام جنون المجانین پرداخته است. مولانا شیخی قهستانی در وفات او سروده است: امیر تارک و سالک قوام ملت و دین که در طریق طلب مثل شاه ادهم بود به سال هفتصد و سی و چار میلادش به سلخ روزه و آغاز عید عالم بود شب مفارقتش بر شهورهشتصد و بیست به اقتضاء قضا پنج شب مقدم بود. (از رجال حبیب السیرص 58). و نیز رجوع به حبیب السیر ج 3 جزو 2 ص 78 شود
