نجف علی خان (مولوی...). از پارسی گویان متأخر هند است ودر شاه جهان آباد میزیسته و به روایت مؤلف صبح گلشن ’تفسیری عجیب و تاریخی غریب از تصانیف اوست و شرح مقامات حریری در صنعت اهمال و شرح دساتیر در زبان دری از وی خیلی نیکوست، توراه را به کمال سلاست و لطافت در سلک نظم آورده و مثنوی هفت پیکار و قصۀ هیرو را نجهه و غیرذلک به اسلوب مرغوب موزون کرده’. او راست: بیانم دلنشین این و آن کن به جان بنشستۀ پیر و جوان کن جوانم کن به فکر نوجوانه که نارد پیریم دور زمانه. (از تذکرۀ صبح گلشن ص 505). و نیز رجوع به قاموس الاعلام ج 6 شود
