بمعنی یادو پرستش خدا، نام یکی از ماههای ایرانی بعهد باستان مطابق مهر ماه و تشرین اول و تقریباً اکتبر فرنگی، (از یادداشت مؤلف)، سه ماه پائیز عبارت بود از: باغ یادیش، ادوک نیش، آثریادی، (از ایران باستان پیرنیاج 2 ص 1499 و 1498) : از اهور مزد یاری طلبیدم، اهور مزد مرا یاری کرد، در ماه باغ یادیش، روز دهم، من با کمی از مردم این گئوماتای مغ را با کسانی که سر دستۀ همراهان او بودند کشتم، (بند سیزدهم از کتیبۀ بیستون داریوش بنقل ایران باستان ج 1 ص 533)
