سید نامی کاشانی، مهدی طباطبائی قصاب کاشانی.وی از شاعران قرن سیزدهم است و به روایت گنج شایگان: ’چون سخت رند و قلاش است و میخواهد به اسم صله و جایزه کدیه و استکلاش (؟) ننماید به شغل حسابی خویش که قصابی است تلاش در امرار معاش می نماید’. او راست: بیا بیا که بود اول کرشمه و ناز بکن بکن که به نازت مراست روی نیاز شبی ز زلف تو گفتم به دل حدیثی گفت به عمر کوته خود بسته ای امید دراز به سینه سوز تو بنهفتم و ندانستم که کشف راز کند آب دیدۀ غماز.
